Asverschuivingen hebben averechts effect

De asverschuivingen die op ons grondgebied zijn aangelegd met de bedoeling de snelheid te verminderen op een fysieke manier, hebben op vele bestuurders duidelijk een averechts effect. Wij zijn de tel intussen kwijtgeraakt van het aantal ongevallen die t.h.v. zo een asverschuiving hebben plaatsgevonden, dikwijls gevolgd door een persartikel waarin onze burgemeester de wanhoop nabij is en een oproep doet naar een oplossing voor dit probleem.

In grote lijnen kunnen bestuurders t.h.v. asverschuivingen in twee categorieën worden onderverdeeld. Diegenen die wat gas bij geven en links gaan rijden om duidelijk te maken dat hij/zij er eerst door wil, of diegenen die een spookrijdende tegenligger zien aankomen en wachten tot die voorbij is, zonder te bekijken wie nu eerst is. Dit is dagelijkse kost geworden. Het resultaat is dat de ene blij is omdat de tegenligger weer overbluft werd, de andere misnoegd door de arrogantie van de tegenligger. En als er dan eens twee van de eerste soort op mekaar af rijden, dan kan het gebeuren dat de asverschuiving verschuift onder de as van een auto…

Burgemeester Casteur is al jaren op zoek naar een oplossing voor dit probleem dat duidelijk ook door hem wordt erkend. Dit is hoogst eigenaardig aangezien verschillende oplossingen al evenveel jaren worden toegepast in buurgemeenten en hem uit handen van de N-VA al een alternatief werd aangeboden op een dienblad toen hij nog schepen van openbare werken was. Wat blijkt nu? Op de Aardeweg worden momenteel enkele toeters en bellen aan de asverschuivingen toegevoegd in de hoop het probleem hiermee op te lossen. Dit is echter bij voorbaat weggegooid geld omdat dit niet meer is dan symptoombestrijding in plaats van het probleem zelf op te lossen.

De problemen die onze huidige asverschuivingen kenmerken kunnen maar op één manier effectief worden opgelost. Het plaatsen van verlichting zal hiertoe echter niets bijdragen. In zo goed als alle aanpalende gemeenten zijn voor asverschuivingen van het type zoals deze bestaan op ons grondgebied, voorrangsregels van kracht die één rijrichting voorrang geven op een andere. Hiermee is de discussie van ‘wie heeft voorrang’ wel opgelost, maar deze oplossing werkt in één rijrichting dus niet snelheidsremmend en maakt spookrijden ook niet onmogelijk. Dit is dus maar een halve oplossing en niet wat we zoeken.

Het probleem van spookrijden om voorrang af te dwingen zou kunnen worden opgelost door een aantal meters voor de asverschuivingen, een stukje verhoogde middenberm te plaatsen. Hiervoor is echter niet overal voldoende plaats omdat er uiteraard ook rekening moet worden gehouden met inritten van eigendommen.

Een andere optie is de hindernissen verder uit elkaar te leggen zodat er minder gegokt en gerekend moet worden om uit te maken wie nu eigenlijk eerst is en dus voorrang heeft, maar ook deze optie houdt risico’s in en werkt niet echt snelheidsremmend meer.

Elk van deze opties lost dus wel één probleem op, maar laat andere bestaan waardoor de asverschuivingen in hun huidige vorm net het omgekeerde effect teweeg brengen van wat is bedoeld. Nog te dikwijls wordt de snelheid net opgedreven om de hindernis als eerste te kunnen nemen. Dit fenomeen wordt trouwens ook erkend door het BIVV.

Nochtans kunnen asverschuivingen perfect snelheidsvertragend werken, voorrangsregels overbodig maken en ongevallen beperken indien ze ‘in spiegelbeeld’ zouden worden uitgevoerd. Dit wil zeggen dat de eerste hindernis op het vak van de tegenliggers ligt en de tweede op het eigen rijvak. Dit type asverschuivingen zorgt er alvast voor dat autobestuurders er eigen voordeel uit halen om hoffelijk te worden in het verkeer.

In dergelijke opstelling heeft het immers geen zin meer om vele meters voor de hindernis te gaan spook rijden. De eerst bereikte hindernis bevindt zich immers op het vak voor de tegenliggers i.p.v. op het eigen rijvak zoals nu het geval is. Wanneer men aan komt aan de hindernis op het eigen rijvak, is het ook voor iedereen duidelijk dat tegenliggers altijd voorrang hebben. Ten derde is het zo dat steeds beide bestuurders zullen moeten afremmen om elk hun eigen hindernis te nemen. Ten vierde is het zo dat bij druk verkeer, het ook voordeliger zal zijn om hoffelijk te reageren en zo de verkeersremmende sas niet te laten dichtslibben. Zoniet zouden alle bestuurders extra tijd verliezen voor ze verder kunnen.

Echt dichtslibben zal die verkeerssas trouwens nooit doen. Aangezien de hindernissen nooit een volledig rijvak innemen, blijft er altijd voldoende plaats over om twee wagens te laten kruisen, maar dan wel stapvoets. Een bewijs hiervoor vinden we in Roosdaal waar een asverschuiving op die manier is geplaatst en perfect werkt. Daarmee wordt ineens het zwaarst wegende tegenargument om asverschuivingen niet te spiegelen, onderuit gehaald.

Een ander tegenargument dat de N-VA verwacht is dat van de verkeersveiligheid. Daarom hebben we zelf contact genomen met het BIVV. Zij zijn het eens met onze stelling dat de traditionele asverschuivingen niet altijd het beoogde effect halen en de voordelen dikwijls niet opwegen tegen de nadelen. Zij bevestigen eveneens dat er geen bezwaren zijn wat betreft de verkeersveiligheid bij het type asverschuiving met gespiegelde opstelling, de verkeerssas. Waar wachten we dan nog op?

Om die reden wenst de N-VA haar oplossing en alternatief te herhalen in de hoop deze keer wel gehoor te vinden bij de meerderheid en zo een bijdrage te leveren aan een grotere verkeersveiligheid in Ninove. Dit zal gebeuren tijdens de gemeenteraad van september waar het voorstel ter stemming zal worden voorgelegd. Dat voorstel houdt in om alle asverschuivingen in Ninove aan te passen naar verkeerssassen waarbij de hindernissen zo worden geplaatst dat in elke rijrichting, de eerste hindernis zich bevindt op het rijvak voor tegemoetkomend verkeer en de tweede hindernis +/- 20 m verderop op het eigen rijvak. Deze ingreep kost trouwens nauwelijks iets voor de verplaasbare asverschuivingen zoals in de Krepelstraat in Denderwindeke.

Goed om weten is dat in Lieferinge de asverschuivingen al op deze wijze zijn uitgevoerd, maar daar zijn ze zo dicht op elkaar geplaatst dat er opnieuw discussie kan ontstaan wie voorrang heeft of zou moeten hebben. Gelukkig is het daar zo rustig dat er bijna nooit twee auto’s min of meer gelijktijdig aan die asverschuivingen aan komen…